به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، رسول صدرعاملی کارگردان فیلم سینمایی «زیبا صدایم کن» که در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به عنوان بهترین فیلم جشنواره شناخته شده بود، با حضور در نشست پرسش و پاسخ با فیلمسازان جوان که در حاشیه جشنواره فیلم ۱۰۰ و پس از اکران این فیلم برگزار شد گفت: همیشه فکر میکنم چقدر قصههای نگفته، ننوشته و فیلم ساخته نشده در این سرزمین داریم. هیچ وقت نگذاشتند استودیوهایمان شکل بگیرد و تهیهکنندههای قدرتمند از دل این استودیوهای فیلمسازی متولد شوند. به این دلیل است که سینما تبدیل میشود به شوهای تلویزیونی که البته خوب است ولی سینما نیست. باید فکر کنیم چرا این اتفاق برای خیلی از فیلمسازهای ما افتاده است.
وی درباره مشکلات اقتصادی موجود در سینمای ایران اظهار کرد: ما خیلی فقیرانه کار کردهایم. اولین فیلمی که برای ساختش کمتر احساس فقر کردم و مجبور نبودم دنبال پول بدوم «زیبا صدایم کن» بود. اگر این فقر در سینمای ایران نبود و مجبور نبودیم دنبال پول باشیم حتما جهان به تسخیر سینمای ایران در میآمد.
کارگردان فیلم «زیبا صدایم کن» درباره چگونگی شکلگیری این فیلم گفت: سالها پیش از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رمان پرفروشی به نام «زیبا صدایم کن» به دست من رسید که نویسنده آن فرهاد اصلانزاده است. احساس کردم میتوانم برای آن کاری کنم. بعد روند نوشتن فیلمنامه و تولید آن طولانی شد و در نهایت توانستیم اثر را به جشنواره فجر ۴۳ برسانیم.
کارگردان پیشکسوت سینما افزود: فیلم خیلی سختی بود چون قصه آن ۲۰ سال پیش نوشته شده بود و مناسبات آن نسبت به دنیای امروز عوض شده بود. دو کاراکتر اصلی و لوکیشن متعلق به کتاب است. خسرو در آسایشگاه و زیبا در خوابگاه خیریهای بود. بقیه داستان بازنویسی شد ولی همین میزان داستانی که کتاب به ما داد هم خیلی خوب بود.
صدرعاملی بیان کرد: برای این فیلم حدود ۵ ماه پیش تولید داشتیم و عجلهای برای فیلمبرداری نداشتیم. همه چیز را روی کاغذ به خوبی بررسی کردیم که بدانیم دقیقا در روزهای فیلمبرداری چه چیزی میخواهیم، برداشت کنیم. با حضور فیلمبردار خوب گروه و کار کردن زیاد روی استوریبردها در ۵۳ جلسه فیلمبرداری، کار را جمع کنیم اگرنه ممکن بود ۶ ماه فیلمبرداری آن طول بکشد. این در حالی است که تعهد من ۵۰ جلسه فیلمبرداری بود و فقط ۳ جلسه بیشتر شد. سعی کردم کمتر خطا کنم و فیلم به معنای واقعی سینمایی باشد؛ سینمایی که تماشاگر در آن بنشیند و ببیند که روی پرده اتفاقاتی میافتد که حالش را خوب میکند.
وی ادامه داد: صحنه و لباس سعی کردند تا جایی که میشود با من همراه باشند. از همه مهمتر درک و حرفشنوی بود که امین حیایی داشت. هنوز هم انعطاف بدنش، روی فرم بودنش و آرتیست بودنش خیلی کمک میکند. ما با یک بازیگر چهره کار میکردیم و باید با او فیلم را سر پا نگه میداشتیم.
صدرعاملی گفت: خیابانگردی وجه تشابه این فیلم با فیلم «دختری با کفشهای کتانی» است. در آن فیلم هم با دختری مواجه بودیم که دوست داشت روی جدول راه برود ولی داستان «زیبا صدایم کن» تفاوتهای زیادی داشت.
صدرعاملی با تاکید بر اینکه فیلمهایی از این دست، نیازمند حمایت مخاطبان است، اظهار کر: تا زمانی که مخاطب اعتماد کند که با این فیلم حالش خراب نمیشود و بیاید این فیلم را ببیند، سه هفته طول میکشد بعد هم فیلم از روی پرده میرود به همین دلیل به حمایت ویژه شما نیاز است. ما همه تلاشمان را کردهایم که این سینما را دو دستی به شما تقدیم کنیم.
کارگردان فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» گفت: از سال ۵۸ تاکنون که کار فیلمسازی میکنم ذرهای رانت یا پول از جایی نگرفتهام. برای ۳ فیلم اولم حتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد سینمایی فارابی تشکیل نشده بودند. خودم شخصا تلاش کردهام که سینما بماند و باشد تا امروزی که به دست شما برسد و امیدوارم شما امانتداری خوبی برای آن باشید.
وی با اشاره به اینکه سینما برای نسل جوانی است که به تازگی وارد این عرصه شدهاند عنوان کرد: من حداقل هفتهای دو فیلمنامه از شما میخوانم ولی چه کنم که کمکی از دست من برای ساخت فیلمها بر نمیآید.
صدرعاملی همچنین توضیح داد: کار کردن با بازیگران جوان و تازهنفس صبوری میخواهد. مهم این است که مسئولیتپذیری یک دختر یا پسر ۱۶ ساله چطور است. برایم مهم بود که بازیگر نقش دختر، چهره معمولی داشته باشد که همه بتوانند با او همزادپنداری کنند و همه چیز اندازه باشد. ۴ ماه روی صدای ژولیت رضایی کار کردیم که لهجه او از بین برود.
وی با بیان اینکه سینما هنر اندازهها بدون افراط و تفریط است، گفت: بازیگر باید بداند که تا چه اندازه باید چه حسی را بازی کند. به عنوان کسی که ۴۰ سال است، ملودرام میسازم همچنان میترسیدم که اندازهها کم و زیاد شود. بخشی از رعایت این اندازهها با تجربه به دست میآید و بخشی از آن هم به توانایی بازیگر بر میگردد.
این کارگردان سینما ادامه داد: در همه کارها از مفهوم ساختن فراری بودم و دوست ندارم مفهوم بسازم به نظرم اینکه بخواهیم با ضرب و زور به پلان چیزی را بچسبانیم درست نیست. باید چیزی روایت شود و این فرصت را به دیگران بدهید که هرکس برداشت خودش را داشته باشد.
صدرعاملی افزود: بازیگری از لحاظ فیزیکی کار سختی است ولی کافی است بدانیم چه چیزی از چه کسی میخواهیم. هرکس بازیگر زندگی خودش است. مهم این است که به عنوان کارگردان چه چیزی از بازیگر میخواهیم. کار کردن با کسی که کلاس بازیگری رفته برای من سختتر است چون نمیدانم چه چیزهایی را به او فهماندهاند و جایگزینکردن آنها سخت است.
وی اظهار کرد: با حرفهایها کار کردن روش دیگری است که باید سعی کنم پسماندهای نقش قبلی را از ذهنش بیرون کرده و نقش جدیدش را برای او در ذهنش بسازم. کار کارگردان این است که انتخاب درستی داشته باشد. باید با بیرحمی بر مبنای داستان انتخاب کند و دنبال دوست، آشنا و حامی مالی شدن نباشد. اگر بهترین بازیگر باشد که در باور کردن من تردید دارد، من با او کار نمیکنم. برای من مهم است که وقتی سر صحنه میروم عوامل تیم به من باور داشته باشند و احترام بگذارند و از ابتدا تا انتهای کار پایکار باشند.
کارگردان «زیبا صدایم کن» با بیان اینکه سینما روزهای سختی را میگذراند بیان کرد: امیدواریم تماشاگران از این فیلمها حمایت کنند ولی واقعیت این است که تولید دست سینمادارها است و این اصلا اتفاق خوبی نیست. گاهی فروشهای ۳۰۰ میلیارد تومانی هیچ فضیلتی ندارد بلکه سینمای متفکر و اندیشمند ایران نیاز به حمایت دارد. حواسمان باشد که این سینما را حفظ کنیم و از دست ندهیم.
همچنین در ادامه این نشست سید مازیار هاشمی گفت: سینما فرزند زمانهاش است. اگر «زیبا صدایم کن» یادآور «دختری با کفشهای کتانی» است چون هر کدام به خواستههای نسل نوجوان ما که باید بیشتر از آنها بشنویم، توجه کردهاند. گفتن و شنیدن از این نیازها در سینما این امکان را بوجود میآورند که ارزشهای فرهنگی هنوز در آن جریان دارد.
وی افزود: این فیلم با زیر ۲۵ میلیارد تومان هزینه ساخته شده است. البته قرار است بعدا بخشی از هزینهها را پرداخت کنیم ولی با روحیه ناب و سرشار از زندگی، موفق شدیم با تیمی که قلبش برای سینمای صدرعاملی میتپید دور هم کار کنیم و کار ۹۰ جلسهای را در ۵۳ جلسه به اتمام برسانیم.
گفتنی است، نشست تجربهنگاری و نمایش فیلمهای سینمایی «ناتور دشت»، «بچه مردم» و «زیبا صدایم کن» یکی از بخشهای چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلم۱۰۰ بود که با حضور کارگردانان این آثار و فیلمسازان مستعد حاضر در این رویداد سینمایی برگزار شد.
نظر شما